Mrok nocy nade mną pokrywa otchłanie
Qvo vadis Domine ktoś pyta
Ślę glośno ku niebu to jedno pytanie
A w rajskich ogrodach już świta

Zachwytem purpury Wrzosowej polany
Akacja  miłością rozsiana 
A skromny Fiołek z Konwalią związany
Śnić będzie o niej do rana

W bieli Chryzantem  wzdychają  marzenia
Już Bratek z Bzami się brata
Szaleństwo Geranium niczego nie zmienia
Cyklamen zaś tęskni do lata

Wciąż wierny Chaber powraca z podróży
Nadzieją Aksamitek
Z ustami Groszku wdzięki Dzikiej Róży
Zwarły swe usta przed świtem

Spragnioną Frezję rozkosz Jaśminów
Przyprawia o zawrót głowy
Forsycja zaś czeka by blaskiem cekinów
Rozkwitał Mak ogrodowy

Choć żółte Żonkile wciąż kwilą z pragnienia
Delikatnością Mimozy
Kuszącym Kaktusom nie szczędzą zgorszenia
Tulipanowe hipnozy

Gdy wiosna rozbudza rajskie ogrody 
Nim dłonie raz jeszcze się splotą
Podaruj im Panie niebiańskiej urody 
Niech Róże rozkwitną tęsnotą

autor :AB