Pogodę ci wywróżę z dłoni -
odsłaniam ręką leśne runo
pod palcem trzeszczy polny konik
niemocą przeciążonej struny.

Zapach lawendy jaźń przewierca,
śpiew ptasi z wiatrem tworzy kanon -
schowany w traw potężne skręty
trawisz marcowej pory zamęt.

Autor: Martynka