Czy pamiętasz,

Powiedz, Matuś, kiedy przyszli jak zwierzęta,
W środku nocy, z mordem w oczach,
dzierżąc śmierć w skrwawionych rękach?

Kiedy w okna, niczym diabły, płomień nam rzucili zgrozy?

Czy pamiętasz?, powiedz, Matuś, czy pamiętasz?

Tak, pamiętam...

Czy pamiętasz,

powiedz, Tatku, jak stanąłeś w progu domu,
Chcąc zatrzymać zło potworne,
lecz bezbronna Twoja ręka,
Nie zdołała nas ocalić, na nic wola nieugięta...
Czy pamiętasz?, powiedz, Tatku, czy pamiętasz?

Tak, pamiętam...

Czy pamiętasz,

powiedz, Siostro,strach, gdy runął świat bezpieczny, Strach, co płacz nam wyrwał z piersi,
ten, co zamglił Ci oczęta,

Kiedy to, co było Domem,w piekło zmienił czart przeklęty...

Czy pamiętasz?, powiedz, Siostro, czy pamiętasz?

Tak, pamiętam...

W tym kościele

co spalony razem z Ludem i Kapłanem,
Bo nie było zmiłowania, ręka w zbrodni nieugięta,
Bóg na Krzyżu zawieszony,

z Twarzą bólem naznaczoną,
Krwią niewinnych Twarz zbryzgana,
łza się po niej toczy Święta,
Łza, co nigdy już nie wyschnie, ta łza krwawa...

Łza pamięta...

Czy pamiętasz,

Dumne Miasto, nieulękłe Twe Orlęta,

Które życiem swym dziecięcym,
zapłaciły za Twą Polskość,
Których pamięć chce dziś przykryć ,
nienawistnych tablic kamień,

Zatrzeć kłamstwem i potwarzą
splugawiona zdradą ręka?
Czy pamiętasz, Dumne Miasto,
tych, co wszystko ci oddali,
Czy pamiętasz, powiedz, Lwowie, czy pamiętasz?

Lwów pamięta...

Krzyż z patyków w szczerym polu,
wiązka w podły chwast ciśnięta,
Znicz bez słowa postawiony,
zamilczana data święta.

Czy pamiętasz...?

Dosyć, Dziecko, dosyć, bo ci serce pęka...
Czy ja płaczę?

Płaczesz, Dziecko...

Czemu, Matko?

Bo pamiętasz...

Autor: RF1